Anna Falk: Te wakacje były dla Ciebie inne niż poprzednie. Chyba można nawet powiedzieć, że wyjątkowe?

Dawid Konarski: „No tak, na pewno i to pod wieloma względami, ale na pewno pod dwoma. Po raz pierwszy miałem okazję trenować z kadrą naszej pierwszej reprezentacji, a pod koniec czerwca własny ślub. Także na pewno były to szczególne wakacje, które zleciały bardzo szybko, z tego względu, że 24 kwietnia kończyliśmy sezon, a już 27 kwietnia meldowaliśmy się w Spale, więc bardzo szybko to zleciało. Potem już treningi, trochę przygotowań do ślubu, ślub i już jestem tutaj z powrotem. Na pewno był to taki specjalny okres, więcej takich samych już nie będzie, chociaż w jednym stopniu – reprezentacji, mam nadzieję, że będzie kolejny"

Trenowałeś z kadrą, zadebiutowałeś w barwach narodowych. Jak wiele dały Ci te przygotowania z najlepszymi?

„Na pewno dodały mi pewności siebie. Treningi nie różnią się praktycznie niczym, od tych naszych w klubie, ale jest trochę inna atmosfera i takie też inne podejście do tych treningów. Gra się jednak z orzełkiem na piersi i każdy ma cel, który chce osiągnąć. Treningi są na najwyższym poziomie, bo po jednej i po drugiej stronie siatki są zawodnicy najlepsi na swoich pozycjach, a w klubie zależy to natomiast od budżetu, więc jest to różnie. Tam pracuje się cały czas na najwyższych obrotach, na najlepszym poziomie, także na pewno coś z tego wyniosłem"

Na najważniejszą imprezę w tym sezonie się nie załapałeś, ale widać było od początku, że trener Andrea Anastasi stawia na parę Jarosz/Bartman. Jak z Twojej perspektywy wyglądała ta rywalizacja? Jak wiele zabrakło Ci do wyjazdu na igrzyska?

„Powiem wprost, jako takiej rywalizacji nie było. Po prostu trener Anastasi miał swoją wizję, którą zapewne miał już też w zeszłym roku i ona mu wypaliła. Zajęli drugie miejsce w Pucharze Świata i tym chłopacy zasłużyli sobie, żeby jechać na te igrzyska. Później, w Lidze Światowej, potwierdzili, że są w dobrej formie i ta ekipa, która jest, jest wystarczająca. Także trudno powiedzieć, że trener szukał jakichś zmian, czy rywalizacji. Po prostu takiej nie było. Zabrał tych, którzy według niego byli w tym momencie najlepsi"

Sukcesu na igrzyskach nie udało się jednak osiągnąć. Czego Twoim zdaniem zabrakło?

„Ciężko mi powiedzieć. Nie rozmawiałem jeszcze z żadnym z chłopaków. Nie będę dzwonił się pytać, bo każdy z nich na pewno to przeżywa. Bardzo chcieli, wyjeżdżając stąd, zdobyć ten medal i bardzo w to wierzyli, dlatego tak ciężko trenowali. Jeszcze nie miałem okazji z nikim rozmawiać i nie wiem czego zabrakło. Muszę przyznać, że mało meczów oglądałem, bo akurat byłem na wakacjach i nie miałem możliwości oglądać, dopiero te ostatnie. Porażka z Australią, myślę że w tym wcześniejszym okresie w Lidze Światowej, na pewno by im się nie przytrafiła, a to ona zdecydowała o tym, że graliśmy w ćwierćfinale z Rosją i marzenia o medalu prysły. Na pewno szkoda, bo jest to piąte miejsce, czyli tak jak w Pekinie. Nie na to wszyscy liczyliśmy. Myślę, że oni sami jeszcze bardziej niż wszyscy kibice, więc jest to wielkie rozczarowanie i dla nich i dla wszystkich kibiców. Co było przyczyną i w czym tkwił problem, zapewne wyjdzie później"

Podobno będąc na zgrupowaniu kadry zyskałeś nowy pseudonim...?

„Nie wiem, nic mi o tym nie wiadomo (śmiech)"

Czyli się nie przyznasz?

„Były właściwie dwa różne, ale może na razie nie powiem"

Ukrywamy?

„Ukrywamy! (śmiech) Jak się utrwali w kadrze na dłużej to wtedy będzie można śmiało mówić"

*rozmawiała Anna Falk (Delecta Bydgoszcz)

W czwartek kolejna część wywiadu z Dawidem, w której nasz atakujący opowiada o swoich wakacjach i przygotowaniach do sezonu.